Elinde tuttuğu araba anahtarının üstünde parıldayan amblem gözünü alınca, başını kaldırıp, gökyüzüne döndürdü bakışını. Milyonlarca kilometre öteden gözlerini kamaştıran Güneş; bütün canlılara yaşam kaynağı olurken, birileri onların canını okuyordu. Kesintisiz bir şekilde işleyen dünya makinesine çomak sokan elitler, hem akışı bozuyor hem de canlıların yaşam alanlarını daraltıyorlardı. Sevgisizlik, insanların yeni…
Yorumlar kapalıAy: Kasım 2020
İnsan, insana aşure olur mu? Olur efendim olur, bal gibi de olur… ‘Ben sana aşure oldum bilemezsin’le başlayan bir hikayenin neresinde olmalı insan? Yanıtı kişiye göre değişse de; aşurenin en yoğun kıvamını kavramalı insan. Olağandan fazla karışık, Nar taneleri gibi ayrık, Kedinin sırnaşıklığı gibi sarmal, Bir o kadar duygusal, Her…
Yorumlar kapalıOĞLUMA… Eskiden çok eskiden fazlaca basit yaşamışız hayatı. Şeffafın en sadesinde demlenmişiz. Öyle marka budalası olmadığımız, markanın bizim peşimizden koştuğu bir zamanın, saltanatlık dilimindeydik. Porselen fincanda, bir kahve içerdik kırk yılı hatır sayılan… Öyle tek kullanımlık bardaklara yazılan uyduruk isimlerin motivasyonu ile koltuğu kabartıp, sokakta gülümseyerek yürümek, yediği kazığı, derin…
Yorumlar kapalıLaf-ı güzaf değil aşk… Öyle sipariş üstüne falan da gelmez. Beklemediğin bir anda beklemediğin yerden çalar kapını. İçeri alıp almamak senin hiss-i kablel’ vûkuunda saklıdır bilirsin. Ismarlamaya girmeden, kalıbına dökmeden, sevgi nefasetini zerk ederek onun adını AŞK yaparsın. Önce ayak ucu parmakların uyuşur, bulaşır bedenine yarım akıl mutluluğun. Kalp kapakçığını…
Yorumlar kapalıArtıyordu. Durmadan artıyordu. Hiçbir şey olmamışçasına durup dururken öylece artıyordu. Yapması gereken işleri yaparken, yaptıkları anları insanların gözüne sokmak için yanında fotoğrafçı gezdirenler durmadan artıyordu. Sahne ışıkları gözlerimi alıyordu. Seyirciler kimi izlemek için buradalar? Ben garip bir vatandaşım. O da ne? Bir elma ağacı etrafındakilere bağırıyor: “En iyi ve en…
Yorumlar kapalı