Bildiğiniz üzere, son zamanlarda kadın cinayetleri, çocuk istismarları ve tecavüzlerin sayısı hat safhaya ulaşmış durumda.
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu aylık şiddet raporunu açıkladı ve rapora göre Mayıs ayında 39 kadın öldürüldü. 38 çocuk cinsel istismara, 17 kadın cinsel şiddete maruz kaldı.
Verilere baktığımızda bu olaylar artarak devam ediyor! Yine, maalesef bu olayların karşısında toplumumuzun sesi çok cılız, hatta hiç çıkmıyor! Teknoloji sayesinde her şeyi hemen öğrenebiliyoruz ve olaylar karşısında göstermiş olduğumuz reaksiyon ise; madur kişilerin fotoğraflarını paylaşıp üzüntümüzü dile getirmek. Üstelik toplumsal hafızamız o kadar zayıf ki her şeyi çabucak unutuyoruz ya da olanlara sırt çeviriyoruz. Görmezden gelmek o sorunu ortadan kaldırmıyor, aksine daha da büyütüyor. Toplumu oluşturan bireyler olarak çok daha fazlasını yapmak bizim görevimiz olmalı. Yaşananlar, sadece kadınların ya da çocukların sorunu olarak kalmamalı. Sorunları özümsemeli ve çözüm için somut adımlar atmalıyız.
Bahsettiğim adımlar faili, istismarcıyı, tecavüzcüyü linç etmek değil tabiki! Siyasi haklarımızdan olan, şikayet etme ve dilekçe haklarımızı bu yönde kullanmalıyız. Konu hakkında farkındalık yaratmalıyız. Çünkü biliyoruz ki cezai yaptırımlar yetersiz hatta suçluyu ödüllendirici madur kişiyi ise yıpratıcı niteliktedir. Sanık, takım elbise giymiş kravat takmış ve sinek kaydı tıraş olmuş üstelik birde yüzüne mahçup bir ifade takınmış ise iyi halinden dolayı ceza indirimi yapılması mevcut. Tecavüze uğrayan kişi ona bu kötülüğü yapan kişi ile evlendirilip çocuğunu doğurmak zorunda bırakılıyor. Çoğu aile “namus” adı altında olanlara göz yumuyor. Mağdur kişilerin kimileri başına gelenleri yaşamaya zorlanarak hayatına devam ediyor, kimileri ise bunlarla mücadele edemeyip hayatını sonlandırmak zorunda bırakılıyor!
