Tehlikenin farkında mısınız?!

Sürekli daralan medya sektöründe görev yaptığım için işsizlik belasıyla çok kereler karşılaştım. Ve bazıları aylarca sürdü. Bugün işsizlik artık öyle bir boyutta ki pek çok insan umudunu neredeyse yitirmek üzere…

Çift üniversite bitirmiş, birkaç lisan bilen, yüksek lisansını yapmış nice genç insan, çaresiz!

İnternette mantar gibi biten kariyer siteleri, İşKur ve KPSS şu ara kimseye iş değil, umut bile veremiyor. 

Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi raporuna göre koronavirüs salgını 7-8 milyon yeni işsiz yaratabilir.

Bu buzdağının görünen kısmı. Ve tablo gitgide kararıyor. 

İnsanlar artık buldukları her mecrada umutla iş arıyor.

Kayıtsız, iş güvencesiz koşullarda iş bulup canını patronların acımasız ellerine bırakanlar var. 

Diyeceğim o ki; mevcut hükümetin ekonomi-politikaları Türkiye’nin en büyük sorununa çare bulmaktan aciz ve sorunu gün be gün daha büyük bir çıkmaza itiyor.

2020’nin ikinci çeyreğine girdiğimiz şu günlerde yeni normalleşmeyle birlikte evden çalışma modeline alışan pek çok kurum belki de daha küçük ofislerde daha az personelle çalışma modeli uygulayacak. 

Düşünsenize daha az kira, daha az fatura, daha az su ve elektrik tüketimi gibi kendilerince karlı olabilecek bir farkındalık içindeler. Nasılsa işleri görülüyor. 

Maaş indirimi teklif edenden tutun da nasılsa evden çalışıyorsunuz diyerek sigorta ödememeyi teklif edenler bile duyuyoruz.

Bu bir krizdir diyemem zira hiç çıkmıyoruz ülkece o krizden.

Acil eylem planı oluşturulmalı artık. 

İstihdam alanları açılmalı. 

Yeni sermayedarları zengin edecek “Yap-işlet-devret, kazanamadığını devletin kasasından verelim” modeli akıl almaz politikalarla değil!