Veda etmeyi seven biri değilim, vedaların nasıl yapıldığına dair de bir tecrübem yok. Gitmenin vakti geldiği zaman birkaç söz söylenir, sözlerimi acemi bir dille yazacağım. Hatalarımı şimdiden mazur görmenizi rica ediyorum.
Mümkün mertebe kendime ve içinde yaşadığımız topluma bir şeyler katmaya çalıştım. Umarım yazdıklarım bizleri iyiye götürmede iyi bir rol oynar. Daha güzel günlerin oluşmasına katkı sağlamasını ümit ediyorum. Geleceğimizin daha iyi olmasına kapı aralanırken, bir katkı sağlamasını arzularım.
Gerek okurlarımla gerekse Fikir Kazanı ekibiyle çok anlamlı bir zaman dilimi geçirdiğime inanıyorum. Fikir yazıları yazmayı sizler sayesinde öğrendim. Bundan dolayı okurlarıma ve Fikir Kazanı ekibine minnettarım. Yazı yazmanın aslıyla tahmin ettiğim kadar kolay olmadığını, yazmaya başladıktan sonra anlamak kısmet oldu.
Bir düşünceyi kaleme almak o kadar kolay değilmiş. Noktasından virgülüne hatasız ve kurallı yazmak çok ciddi bir çaba ister. Bu çabayı kısmen de olsa başardıysam ne mutlu bana. Yazı yazmanın diğer bir zorluğu konuya bağlı olarak değişir. Genellikle güncel konuları yazdığımdan ötürü baya zorlandım.
Yeri geldi söylemek istediklerimi OHAL’den dolayı sansürledim. Bazen baktım sansürler yarar değil zarar. O zaman da farklı bir söz söylemek adına kendimi zorladım. Ne kadar başarılı oldum bilemiyorum, takdir okurların yani şu an yazımı okuyanlarındır.
Hepimizin önce kendimize sonra birbirimize farklı bir söz söylemesi gerekiyor. Yaşadığımız onca sevinci ve acıyı paylaştıkça daha iyisine ulaşacağız. Her birimizin düşüncesinin farklı bir kıymeti var. Bu bilinçle okumaktan ve yazmaktan korkmamalıyız. Artık son deyişe geçmenin vakti.
Yazdığım tüm yazılardan en fazla zorlandığım yazımı kaleme alıyorum. Farkındayım an itibariyle sözlerimi bağlamakta güçlük çekmekteyim. Yazdığım yazıları okuyan, eleştiren ve yorumlayan herkese sonsuz teşekkürler. Fikir Kazanı ekibine nasıl teşekkür edeceğim? Veda işi tahmin ettiğimden zor çıktı. Son olarak Fikir Kazanı ekibine sonsuz teşekkürler, sizler olmasaydınız şu an yazıyor olmayacaktım.
İlklerin farklı bir yeri olur. İlk okurlarınız, ilk yazdığınız site vs. hepsi çok farklı bir değere sahiptir. Benim için de aynısı geçerli. Nerede olursak olalım hep beraber olacağız. Allah’a emanet olun. Yeniden yazmaya başlarsam, haberdar olmanız için aşağıya sosyal medya hesaplarımın linkini bırakıyorum.
Twitter: https://twitter.com/47Ozguc
Facebook: https://www.facebook.com/yunus.ozguc.771
İnstagram: https://www.instagram.com/yunikk4047/
26.10.1998 tarihinde hayata gözlerimi açmışım.
“Hepimiz bir dünyanın ortak vatandaşlarıyız.” Bundan dolayı ırk, dil, din, memleket… Önemsiz (en azından benim için).