“Ben bir cinayet işledim yazısının devamı”
…Oysa hukuk kitapları öyle dememişti. Para güç değildi, hukuk en üstün güçtü. Öğretilerinin ne derece doğru olduğunu düşünemedi. Evinin önüne özel bir araçla bırakılmıştı. Kapıya yöneldi, anahtarla kapıyı açmaya çalıştı sonrasında vazgeçti. Yürüdü… yürüdü… yürüdü… sonra ağladı. Yere yığıldı, tenha bir yerdeydi. Hiç kimsenin sesini duyamayacağı ve nefesine koşamayacağı bir yerdi burası. Diastolik kan basıncı ile sistolik kan basıncı raydan çıktı. Bir hipertansiyon atağının sonrasına bıraktı son nefesini. Hayatımız bir akut solunum yetmezliğinde ve mağrur bir güneş batışına esirdi. Yerde yatan bir ceset ve ölümlü bir insan. Oysa yaşayan kavramlardı, saygı gibi….
Etiket: sanat
Hovardaca geçmiş yaşamdan siz de utanıyor musunuz, siz de gerçekten yoruluyor musunuz? Çünkü ben çok yoruldum birilerinin kendini akıllı zannetmesinden. Hakikaten çok utandım kendimden, ailemden, arkadaşlarımdan, ülkemden ve en çok kendimden. Ben artık birbirinin sırtına basan ve birbirini kazıklama işlevini zevkle yerine getiren bir toplumdan çok utanıyorum. Ve evet çok utanıyorum ortalama zekası olmayan bizi yönetenlerden ve onların karşısında el pençe divan duranlardan. Ama benim anladığım sen kendinden utanmıyorsun be ülkem. Utanma duygusunu kaybetmiş bir toplum her şeyi yapabilir, her şeyi.
Yorumlar kapalıYıl 2020’yi gösterirken elime aldığım kalemi kağıdı bir kenara bıraktım. Evet çok ama çok yorulmuştum, 2 yıldan fazladır yazdığım yazıların beni/bizi çürütmeye başlaması 1 yıl sonrasında gerçekleşti ama ben farkında değildim ve hala yazıyordum. Kendimle konuşmaya başlayınca… Evet sevgili, okur diyerek cümleye başladım ve son yazımı yazma kararı aldım. Döneminin…
Yorumlar kapalı
İnsanca yaşamak için; iş aş arayanlara, Rize İkizdere Vadisinde ve Kaz Dağlarında güvenli gelecek için direnenlere, salgın şartlarında bile çalışanlara, 1 Mayıs’ın tüm emekçilerine sevgi ve saygıyla… * Dün gece, 50 yıl öncemi bugüne taşıyarak; beni üzen, düşündüren, biraz da utandırıp gerçekle yüzleştiren bir rüya gördüm. Sonra da bu rüyanın…
Yorumlar kapalıBazen bir dokunuş, bir ses yada bakış büyük bir dönüşümün başlangıcıdır. Kökleri derinde bir ağaçtan kopmuş yaprağın kilometrelerce öte uzaklıkta, okyanus ötesi mesafelerde de olsa bir şekilde yine köklerini bulmasının masalsı bir hikayesini anlatıyor. Bazı şeyleri anlamak için ille de yaşamak lazım. Bu filmin hikayesini, güzelliğini anlamak gibi.. Hissiyat vermeyen…
Yorumlar kapalıKimi alışkanlıklar zor kazanılır kimileri ondan daha zor terkedilir, öyle ki kendinin de başkalarının da hayatını mahvetme pahasına terkedemez. Ne olursa olsun kurtulma yönünde irade gösterildi mi olumlu etkilerini gerek kendi hayatınızda gerekse çevrenizde hissedersiniz.. Mesela 20 yıldır içtiğiniz sigarayı bırakmak gibi.. Referandum öncesinde tedavisi, sonrasında ise terkedilmesindeki zorluğu…
Yorumlar kapalı