Güneşin ısıttığı dünyada yalnızca ağaçların gölgesinde yaşamayı dilemişimdir hep. Fazlaca karışık ve bayağı geçen şu günlerde kendimi tekrar ede ede çürütüyorsam suç benimdir. Ama tek suçlu değildim/değilimdir. Amasız ve fakatsız yaşayabilseydik eğer öz eleştiri denen gerçekliği yerine getirebilirdik belki. Özüne dönüp iki kelam etmenin, kendi içinden kendine defalarca karşı çıkmanın…
Yorumlar kapalı