İnsanlar tanıdım. Dedi şair Küçücük koltukları gözünde kocaman yapan. “Tanıyamazsın” dedi Arif; Kolay değildir tanıması insanları, sen iyisi mi kocaman sandığı koltuktan düşene bir bak. Koltuğa oturmak için sürekli yarışan insanlar tanıdım diye sürdürdü şair. Yarışı kazanmak için yola çıkanların, ardında kalanlara bakacak gücü yoktur dedi Arif. Bir perde açılsa…
Yorumlar kapalı