Daha on beşinde…
Genç bir delikanlı…
Çok şeyler hatırlattı aslında hepimize. Bu topraklar için “Onbeşliler”in bitmeyeceğini haykırdı ardına bakmadan giderken aslında.
Trabzon Maçka’nın bir dağ köyünde ormanın ortasında iki gözlü küçük bir evde yaşıyordu Eren. Şehit olduktan sonra adının verildiği Maçka Anadolu İmam – Hatip Lisesi öğrencisiydi. On üç kardeşin dokuzuncusu, on dört aylık da yetimdi. Babasının acısı tazeydi henüz yüreğinde. Garibandı, yoksuldu, on üç kardeş arasında da olsa yalnız hissediyordu ki kendini “Biri de çıkıp demiyor ki, Eren iyi ki varsın” yazmıştı sosyal medya hesabına.
PKK teröristlerinin yerini gösterirken çatışmanın içinde kalıp şehit düştü on beşinde Eren. Bütün sevinçlerini, umutlarını, garibanlığını, yalnızlığını bırakarak gitti. Tanımadığı on binlerin göz yaşlarıyla gitti. Yiğitliğin, namusun ne olduğunu herkese tekrar hatırlatarak gitti. Şimdi cennetlikler arasında, özlediği, istediği şehitlik makamında. Şahadetin kutlu olsun Eren.
İçi sızlıyor insanın annesinin konuştuklarını duyunca, hakim olamıyor göz yaşlarına. Muhabir soruyor odasını eşyalarını… Ne odası diyor annesi, odası mı vardı Eren’in? Eren’in kendine ait kıyafeti, eşyası mı vardı? Hepi topu iki göz olan evde kaç kardeş hep beraber yatıyorlardı, diğer iki kardeşiyle ortak kullanıyordu kıyafetlerini de… Yani kendisine ait bir hayatı dahi olamamıştı Eren’in. O yaşında yevmiye çalışıp eve para getirmeye çalışmış Eren. Kazandığı parayla bir tane annesine bir tane de kendine lastik ayakkabı almış. Muhabire gösteriyor annesi “bu ayakkabıları almıştı” diye.
Yokluğun, garibanlığın küçük yaşında sırtına vurduğu zorlukları solukladı kısacık ömründe Eren. Şehit olduğu ve yaptığı kahramanlık duyulunca ülkenin gündemine oturdu sosyal medya hesabında yazdığı mesaj. Hashtag’ler oluşturuldu adına. Oluşturulan hashtag ülke sıralamasında en üstlerde yer aldı. Komandolar eğitimleri sırasındaki yürüyüşlerinde “İyi ki varsın Eren Bülbül” diye inlettiler ortalığı, hakeza özel harekat polisleri de öyle. Tutkunu olduğun Trabzonspor’un maçında stat ismiyle inledi Eren’in. Pankartlara kocaman kocaman ismi yazıldı, resimleri basıldı.
Anadolu’nun bağrında bulunan bu ruh 15 Temmuz gecesi çıkmıştı ya ortaya sen o ruhun hala ölmediğini gösterdin Eren. O gece bir pankart taşıyordu biri. Yazmıştı pankarta “Ev kira ama vatan bizim” diye. İşte o ruhu biz sende tekrar gördük, tekrar hissettik Eren. Ruhun şad, mekanın cennet olsun. Peygamberimize komşu olasın…
Bu kadar değerli olduğunu hissetmemiştin belki hiç değil mi? Belki de hissettin…
#İyikiVarsınEren
1982 Samsun Çarşamba
İlahiyat Edebiyat Adalet
Öğretmen